argos tv brengt oude en nieuwe werken uit de collectie naar je thuisscherm. Elke eerste donderdag van de maand wordt er een film beschikbaar gesteld op onze website, een maand lang, en helemaal gratis.

De geselecteerde film wordt gelijktijdig vertoond in een vitrine aan de Koopliedenstraat 62 (naast de ingang van rile*).

Jacques Lizène, Quelques séquences d'art sans talent (1979)

Séquences d'art sans talent bestaat uit een reeks beeldcapsules en een reeks volstrekt verbijsterende fratsen. Jacques Lizène speelt de Petit Maître liégeois, artiste de la médiocrité et de la sans importance [Kleine Luikse meester, kunstenaar van de middelmatigheid en het onbenul]. Hij volgt met zijn vinger een vlek op het scherm, duwt met een vingertik het testbeeld weg, zingt onhoorbaar, dwingt zijn lichaam het beeldkader in, maakt een drol door in een verftube te knijpen, waggelt en valt uiteen tussen twee naakte vrouwtjes die aan de rand van het beeldscherm dansen met een veer tussen hun billen en zwaait tot slot met een witte vlag. Terwijl op de achtergrond een vrouw met haar naakte borsten staat te schudden doet hij zich voor als een zielige burleske kok met zijn gezicht vol bloem, die met een mes zijn komkommer, aubergine, wortel – nee, niet zijn geslacht. Of toch? – aan stukken snijdt. Ten slotte maakt hij een beroerd schilderij door als een actionpainter op de cameralens te spugen. Jacques Lizène neemt sinds 1966 stelling voor de talentloze kunst. Om elke oordeelkundige kritiek te snel af te zijn doet hij geringschattend over zijn eigen werk: tijdens deze sequenties noemt hij het slecht, over te doen, niet mislukt genoeg, onbenullig, onbeduidend, schrijnend infantiel, onbekwaam, onverdedigbaar, niet expressief. Lizène hangt doelbewust de clown uit, speelt met het ego, laat zijn aanwezigheid als kunstenaar gelden en ondermijnt zichzelf voortdurend. Met een volmaakt gevoel voor provocatie en zotternij bedient hij zich veelvuldig van de manipulaties uit de heroïsche dagen van de videokunst: split screens, blue screens, kleurverschuivingen. Zo zet hij de grote hypnosemachine van de televisie op zijn kop. Die laatste laat zich evenwel niet vangen. De film werd gemaakt door het productiecentrum van RTBF Luik in 1979. Hij zou in maart 1980 worden uitgezonden tijdens het programma Vidéographie, maar werd enkele uren voor de uitzending door de RTBF-hiërarchie gecensureerd en ging pas een jaar later, in april 1981, de ether in.

We vermelden nog even dat bepaalde fragmenten naar andere werken van de Petit Maître verwijzen, namelijk Contraindre le Corps, Être son propre tube de couleurs – peinture à la matière fécale, Minable Music-Hall en natuurlijk Vasectomie, youppie.

Historicus en kunstcriticus Jean michel Botquin